معرفی کتاب صوتی اول شخص مفردمجموعه داستانی دیگر از نویسندهٔ دنباله‌روی سبک رئالیسم جادویی، هاروکی موراکامی! کتاب صوتی اول شخص مفرد که جزو کتاب‌های پرفروش ملی به شمار می‌آید، شامل هشت داستان کوتاه می‌شود. کتاب حاضر که داستان‌هایش با راوی اول شخص روایت شده‌اند و ارتباط نزدیکی نیز به افکار نویسنده و سلایق او دارند، در سال 2022 نامزد مدال اندرو کارنگی شد.
درباره کتاب صوتی اول شخص مفرد:
«بعضی از رمان‌نویسان آینه‌ای در برابر جهان نگه می‌دارند و برخی دیگر مانند هاروکی موراکامی از آن آینه به‌عنوان دروازه‌ای برای ورود به جهانی دیگر استفاده می‌کنند.» (وال‌استریت ژورنال)
موراکامی به‌راستی جزو کسانی است که مخاطبانش را با دنیایی فرای واقعیت آشنا ساخت. دنیای جادویی که در آن گربه‌ها حرف می‌زنند، بچه‌ها پیش‌بینی می‌کنند و آدم کوچولوها وجود دارند. آیا این ترکیب عناصری که در آثارش مشاهده می‌شود راز موفقیت موراکامی است؟
حالا این نویسندهٔ بی‌بدیل در جدیدترین مجموعه داستانش، یعنی کتاب اول شخص مفرد (First Person Singular) که در سال 2020 به انتشار رسید، نهایت استعداد خود را در داستان‌نویسی به نمایش گذاشت. داستان‌های این مجموعه باوجوداینکه در یک حال و هوای خاص روایت می‌شوند، حالتی کاملاً مستقل دارند و هریک را می‌توان به‌تنهایی و جدا از بقیه گوش کرد.
نوع روایت این داستان‌ها نیز به همان سبک معماگونه‌ای است که در آثار دیگر نویسنده به چشم می‌خورد. بسیاری از موتیف‌های مخصوص موراکامی مثل موسیقی راک اند رول و جز، بیتلز، گربه‌ها و بیسبال در این کتاب به چشم می‌خورند. در این مجموعه داستان چیزی به اسم قطعیت وجود ندارد و تمامی عناصر داستان ازجمله شخصیت‌ها دچار نوعی بی‌هویتی و ملال شده‌اند.
نویسنده در کتاب صوتی اول شخص مفرد سعی در طرح سوالاتی دربارهٔ ادراک جهان و معنای حقیقی آن دارد. او بدون پاسخ دادن به سوالاتی که طرح کرده، ما را در دنیای ساختگی‌اش رها می‌کند. راویان این داستان‌ها اغلب مردانی مسن و بدون نام هستند که خاطره‌ای عجیب از دوران جوانی‌شان را روایت می‌کنند.
تلفیق روح شرقی با عناصر داستان‌نویسی غربی امضای خاص موراکامی است که داستان‌های این مجموعه نیز از آن غافل نمانده‌اند. او با اشاره به برخی از خاطرات و تجربیات شخصی خود در گذشته در میان این داستان‌ها، حس همذات‌پنداری با شخصیت‌های داستان را در خواننده بیدار می‌کند. شخصیت‌های این داستان‌ها به دلیل علاقه‌شان به موسیقی جز و ورزش تا حد زیادی به خود نویسنده شباهت دارند.
همچنین شباهت زیاد راویان این مجموعه به موراکامی این شبهه را در مخاطبان ایجاد می‌کند که آیا با یک مجموعه داستان تخیلی روبه‌رو هستند یا خاطرات شخصی خود نویسنده. همچنین نوستالژی که در داستان‌ها وجود دارد یادآور مسائلی همچون عشق دوران جوانی با ماهیتی اروتیک نیز هستند.
«خامه»، «روی یک بالش سنگی»، «چارلی پارکر باسا نووا می‌زند»، «با بیتل‌ها»، «اعترافات میمون شیناگاوا»، «کارناوال»، «مجموعه شعر پرستوهای یاکولت» و «اول‌شخص مفرد» نام داستان‌های این مجموعه هستند.
نکوداشت‌های کتاب صوتی اول شخص مفرد:
– غیرقابل پیش‌بینی و با این حال بسیار قانع‌کننده. هر هشت داستان این مجموعه خواندنی‌ست. (NPR)
– موراکامی در این داستان‌های کوتاه، گویی خانه‌ی حقیقی نویسندگی خود را یافته است. (Chris Stanton)
– فلسفی و رمزآلود، با امضای خاص موراکامی… گویی روح و عشق و کودکی ما را لمس می‌کند. (آمازون)
– بی‌شک طرفداران موراکامی را راضی خواهد کرد. (واشنگتن پست)
کتاب صوتی اول شخص مفرد مناسب چه کسانی است؟
اگر به داستان‌های کوتاه و آثار هاروکی موراکامی علاقه دارید، شنیدن این مجموعه داستان برایتان لذت‌بخش خواهد بود.
با هاروکی موراکامی بیشتر آشنا شویم:
این نویسندهٔ ژاپنی در سال 1949 در توکیو پس از جنگ جهانی دوم متولد شد. پدر او یک کشیش بودایی بود که به همراه همسر خود، ادبیات ژاپن را تدریس می‌کردند. هاروکی موراکامی (Haruki Murakami) از زمان کودکی علاقهٔ شدیدی به فرهنگ و ادبیات غرب داشت و با مطالعه آثار نویسندگان مشهوری مثل «فئودور داستایوسکی»، «گوستاو فلوبر»، «ریچارد براتیگان»، «فرانتس کافکا» و «چارلز دیکنز» تأثیر زیادی از آن‌ها گرفت.
وی در طول سال‌های فعالیت خود، توانسته کتاب‌های مختلفی بنویسد که همگی در سطح جهانی مطرح شده‌اند. از جمله آثار این نویسنده برجسته می‌توان به «کافکا در ساحل»، «به آواز باد گوش بسپار»، «از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم» و «سرزمین عجایب بیرحم و ته دنیا» اشاره کرد.
در بخشی از کتاب صوتی اول شخص مفرد می‌شنویم:
به نظر من وجه عجیب پیر شدن این نیست که فقط پیرتر شده‌ام. این نیست که من جوان قبلی بی‌اینکه بفهمم پا به سن گذاشته. آنچه بیشتر غافلگیرم می‌کند این است که چطور هم‌نسل‌های من پیرتر شده‌اند و چطور تمام دخترهای زیبا و سرزنده‌ای که می‌شناختم حالا آنقدر پا به سن گذاشته‌اند که یکی دو نوه دارند.
کمی ناامیدکننده است. حتی اندوه‌بار. گرچه هرگز این حقیقت که خودم هم در همان سن و سال هستم باعث اندوهم نشده. به نظرم چیزی که مرا درمورد پیر شدن دخترهای آشنایم غمگین می‌کند، این است که مجبور می‌شوم یک بار دیگر تصدیق کنم رویاهای جوانی من برای همیشه رفته‌اند. مرگ یک رویا می‌تواند اندوه‌بارتر از یک حقیقت زنده باشد و این گاه بسیار نامنصفانه به نظر می‌رسد.
دختری هست. منظورم زنی است که قبلا دختری جوان بود که خوب به خاطر می‌آورمش. اما نامش را نمی‌دانم و طبیعتا نمی‌دانم حالا کجاست و چه می‌کند. تنها چیزی که درموردش می‌دانم این است که به همان دبیرستانی می‌رفت که من می‌رفتم و با من هم دوره بود.
معرفی و دانلود کتاب صوتی اول شخص مفرد | هاروکی موراکامی | نشر ماه آوا
